عشق زمینی

ذات مقدس خداوند، همه‌ی هستی را با «عشق» متجلی کرده‌است و عشق الهی، عامل وجود هر چیزی در کل عالم است. به عبارت دیگر، اولین حرکت در خلقت، حرکتی مبتنی بر عشق بوده، در نظام آفرینش، همه‌ی حرکت‌های بعد از آن نیز همین ویژگی را داشته است.

در ازل پـرتـو حسنش ز تجلی دم زد عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد «حافظ»

نه تنها عامل تجلی، چیزی جز عشق و رحمت خداوند نیست، آن چه به آدم معنایی متفاوت از سایر مخلوقات بخشیده است، عشق است. او حامل امانت عشق شد؛ در حالی که آسمان و زمین از تحمل آن سر باز زدند.

آسمان بار امانت نتوانست کشید قرعۀ کار به نام من دیوانه زدند «حافظ»

محرم آمد

محرم آمد

بردگان سیه بختی که تمام عمر خود را سیاه پوشیدن تا شاید از دل این سیه بختیها و سیاه پوشیها و بر سر و صورت زدن‌ها و حیوانات بی زبان را قربانی مطامع و خودخواهی های خود کردن‌ها سفید بخت شوند و روزگاری خوش نصیبشان شود

حسین بهانه ای شده برای خودخواهیهای همه ما

شخصیت والایی چون حسین کجا و اینهمه جهل کجا

حسین در دل جهل ما به فراموشی سپرده شد

حسینی که پیامش اسلام (مرام تسلیمی) را زنده نگه داشته بود در بین اینهمه جهل و نادانی محو شده یا بهتر بگوییم خواسته اند که محو شود

امروز از هر شخصی چه پیر و چه جوان که بپرسی محرم چه ماهی است سریع می‌گوید ماه عزا

و حسینی که هیچگاه درس عزا برای کسی نداشت

و عاشورا که تماما درسش عشق بود و عشق بود و تسلیمی

آیا ما هم یزیدیانی هستیم که کمر به قتل حقیقت عالم بسته ایم؟

آیا ما هم همچون شمر بر روی حسین شمشیر کشیده ایم؟

یزیدیان هدفشان این بود که پیام حسین به گوش کسی نرسد و ما هم امروز ادامه دهندگان راه یزیدیان هستیم و مثل آنها داریم پیام و درسهای حسین را شهید میکنیم

وقت تنگ است

بهتر است همچون حر هر چه سریعتر از لشگر یزیدیان جدا شویم و به لشگر حسین بپیوندیم

کمر به قتل پیام حسین نبندیم

ای برادر تو همه اندیشه ای